Koleksiyonun kısa tarihi

Etnolojik koleksiyon, Ekim 1853'te, Hannover Kralı V. George'un, o dönemde yeni inşa edilen kulüp müzesi için bir "etnografik obje koleksiyonu" oluşturulmasını öngören kararnamesi ile kuruldu. Başlangıçta doğa tarihi bölümünün bir parçası iken, etnolojik koleksiyon daha sonra tarih bölümüne devredilmiş ve tarih öncesi ve erken dönem tarihi koleksiyonlarına entegre edilmiştir. 1917'de, tarih öncesi ve erken dönem tarihçisi Karl Hermann Jacob-Friesen, etnolojik koleksiyonun Avrupalı ​​olmayan kültürel varlıkları öncü olarak kötülemek için kötüye kullanıldığı ve bundan böyle "tarih öncesi-etnografik" olarak anılacak olan bölümün yönetimini devraldı. Avrupa'nın kültürel gelişimi ve Aşağı Saksonya'daki arkeolojik objelerle karşılaştırmalı materyal. Arkeolojiye daha fazla sergi alanı kazandırmak amacıyla etnolojik koleksiyon 1922'de dağıtıldığından beri, 1935'ten 1943'e kadar birbirini izleyen üç propaganda amaçlı sömürge sergisi gibi çeşitli özel etnolojik sergiler gösterildi.

Gerd Koch'un 1954 yılında nitelikli bir etnolog (o dönemde bir etnolog) olarak işe alınması, koleksiyon tarihinde, koleksiyon çalışmalarının konuya özgü ve bilimsel yönelimine doğru bir dönüm noktası olarak kabul edilir. 1.11.1962 Kasım 1995'de etnoloji (o zamanlar etnoloji olarak biliniyordu) resmi olarak bağımsız bir bölüm olarak kurumsallaştı ve o zamandan beri farklı bölgesel ve tematik odaklara sahip etnologlar tarafından yönetiliyor ve şekillendiriliyor. 2015 yılına kadar kalıcı bir etnoloji sergisi yeniden gerçekleştirilmedi. MenschWelten'in bir parçası olan mevcut koleksiyon sunumu 580'ten beri mevcut ve yaklaşık 2017 nesneden oluşan bir seçkiyi gösteriyor. Diğer tüm objeler depoda muhafaza edilmekte, envanteri tamamen çıkarılmakta ve müze standartlarına uygun olarak profesyonel bir şekilde muhafaza edilmektedir. Bireysel nesnelerin kültürel kullanım ve depolama gereksinimlerine ilişkin bireysel ihtiyaçları, olanaklara ve bilgi düzeyine göre karşılanır. Bölüm XNUMX yılında yeniden adlandırıldı ve o zamandan beri Antropoloji olarak anılıyor.

Koleksiyon odağı

Koleksiyonun tamamının bölgesel dağılımı şu şekilde: Afrika (7605 adet), Amerika (7012) ve Asya (6067 adet) kıtalarından objeler koleksiyonda neredeyse eşit oranlarda temsil ediliyor. Koleksiyonda Okyanusya (3879 adet), Avrupa (323 adet) ve Avustralya (247 adet) kıtalarından önemli ölçüde daha az nesne bulunmaktadır. İçerik açısından holdingler farklı etkiler ve gelişmelerle şekillendi:

Sömürge bağlamları

Koleksiyonun temel stoğu yaklaşık 320 nesneden oluşuyor ve Hannover kraliyet ailesine seyahat edenlerin ve diplomatik misyonların hediyeleri, 1773 yılında kurulan Göttingen'deki Akademik Müze'den transferler ve Tarih Derneği'nin etnografik öğelerinden oluşuyor. Aşağı Saksonya. 1890'dan 1910'a kadar Eyalet Müzesi'nin yöneticisi olan Jacobus Reimers, ilk kez bir koleksiyon stratejisi formüle etti: Almanya'nın hak iddia ettiği bölgelerdeki nesneler Hannover'de "sömürge fikrini" desteklemeli ve yaymalı. Bu amaçla sömürge idaresinde veya orduda görev yapan kişilerin yanı sıra gezginler, tüccarlar ve yerleşimcilerle de doğrudan yazıştı. Bu strateji, halefi Jacob-Friesen tarafından sömürgeci revizyonist bir tarzda sürdürüldü. Alman sömürgeciliği yıllarında envanter yaklaşık 7500 nesne kadar arttı; bu, mevcut koleksiyonun yaklaşık üçte biri anlamına geliyor. Bu nedenle, İkinci Dünya Savaşı'na kadar sömürge bağlamlarından nesnelerin aktif olarak koleksiyon için edinildiği, bunun da etnolojik koleksiyonun daha eski varlıklarına odaklanılmasıyla sonuçlandığı haklı olarak söylenebilir.

Özel koleksiyoncular

Bunların ve koleksiyona daha sonra yapılan tüm eklemelerin çoğunluğu, Hannover Devlet Müzesi'ne özel koleksiyonlar veya seyahat hatıraları bırakan Aşağı Saksonya vatandaşlarının bağışlarından kaynaklanmaktadır. Koleksiyondan sorumlu olanların kişisel ağları, nesnelerin etnolojik koleksiyona nerede ve kimler aracılığıyla dahil edileceği konusunda genellikle belirleyici olmuştur. Koleksiyon aynı zamanda Hannover ve Aşağı Saksonya'dan gelen insanların dünya çapında ve geri dönüş hareketlerini ve faaliyetlerini de belgeliyor. Yalnızca nadir durumlarda önceki sahiplerin nesnelere nasıl sahip olduğu belgelenmiştir. Devlet Müzesi'ndeki etnoloji koleksiyonuna dahil edilen bazı bireysel koleksiyonlar, belirli kriterlere göre bir araya getirilmiş ve belirli bir sistemi içermektedir. Örneğin, Erna Gretzer'in Wilhelm'in ölümünden sonra 1927'de Hannover Devlet Müzesi'ne sattığı, Erna ve Wilhelm Gretzer çiftine ait Peru mezar eşyaları koleksiyonu, 1264 objeyle etnolojik koleksiyon içindeki en kapsamlı bireysel koleksiyondur. Çok sayıda fotoğraf, Gretzer adına gerçekleştirilen mezarların açılmasını ve yağmalanmasını da belgeliyor. Diğer sistematik bireysel koleksiyonlar, örneğin altın tozu ağırlıklarına, ikiz figürlere, manillalara, netsuke'ye veya seçilen bölge veya yerlere odaklanır. Çok sayıda diğer bireysel koleksiyon, çeşitlilikleri ve beklenmedik durumları nedeniyle daha etkileyicidir ve koleksiyonerlerin biyografilerinin değişen odağını yansıtmaktadır. Ayrıca koleksiyon, diğer müzelerle takas işlemleri veya sanat ve etnografya ticareti yoluyla değiştirildi.

Diğer toplama alanlarının etkisi

Koleksiyon sistematik konu alanları açısından eşit derecede heterojendir. 1990'larda, evin küratörleri ve personeli, ilaçları aktif olarak toplayarak, bunları halihazırda koleksiyonda bulunan tıbbi nesneler ve ilaçlarla ilişkilendirerek ve 1996'dan itibaren kalıcı sergiye ayrılmış bir alt alan ekleyerek etnomedikal bir odak oluşturmaya çalıştı. Ödeme araçlarının toplanması bazen diğer birçok etnolojik koleksiyonda bulunabilecek başka bir odak noktası olarak gösterilmektedir. Etnolojik koleksiyonun bu odağı, Hannover Devlet Müzesi'nin nümismatik koleksiyonu, özellikle de sömürge dönemi sikkeleri ile ilginç bir gerilim alanındadır. Genel olarak Hannover Devlet Müzesi'nin disiplinler arası ortamının etnolojik koleksiyon üzerinde güçlü bir etkisi olmuştur. Doğa tarihi koleksiyonuna yakınlığı nedeniyle, doğa tarihi konusunda daha fazla deneyime sahip koleksiyonerlerin yurt dışındaki araştırmaları sırasında ikincil objeler olarak topladığı etnografya koleksiyonda kendine yer buldu. Buna ek olarak, ilgili sanat tarihi koleksiyonları Devlet Galerisi'nde saklanan kişilerin koleksiyonlarından, örneğin Konrad Wrede ve Klaus ve Ruth Bahlsen'in koleksiyonundan etnolojik olarak sınıflandırılmış nesneleri de barındırıyor.

Yeni bilimsel standartlar

Bireysel koleksiyonlar ancak 20. yüzyılın ortalarından itibaren kendi zamanlarının az çok etnolojik-bilimsel standartlarına göre oluşturuldu ve bazen açıkça müzede kaldı. Bu, özellikle bölümün antropologlarının araştırma ziyaretlerinden getirdiği koleksiyonları içeriyor. Örneğin, 1955'ten 1980'e kadar çeşitli araştırma gezileri sırasında Hans Becher, Brezilya'nın orta Rio Negro bölgesindeki çeşitli Yanomami gruplarından çok sayıda nesne satın aldı ve 1990'da Viola König çeşitli çağdaş sanat eserlerini ve çeşitli sanatçıların son oymalarını satın aldı. ABD'nin kuzeybatı kıyısında. İkinci en büyük bireysel koleksiyon, 1961 ile 1989 yılları arasında bizzat Madagaskar'da ve Noel Rakotomavo aracılığıyla nesneler edinen ve daha sonra bunları Hannover Devlet Müzesi'ne satan Viyanalı etnolog Lotte Schomerus-Gernböck'e kadar uzanıyor.

Koleksiyonda çok sayıda gündelik, sıradan ya da seri üretilen gündelik nesnelerin yanı sıra, kökenleri olan toplumlardaki önemi, özel tekillikleri, cisimleştirdikleri güç ya da şiddete maruz kalmaları nedeniyle çok sayıda hassas nesne de yer alıyor. ilgili konular özel bir hassasiyetle ele alınmalıdır. Bu, özellikle şiddet eylemlerinin görsellerini, ırksallaştırıcı ve kalıplaşmış insan tasvirlerini ve aynı zamanda gizli, kutsal nesneleri de içerir. Peru ve Mısır'dan mumyalanmış vücutlar ve vücut parçalarının yanı sıra Sepik bölgesinden atalara ait kafatasları gibi daha önce kimliği belirlenemeyen bazı kişilerin kalıntıları şu anda depo odalarında dinleniyor. Bir kadın bireyin kalıntıları 2017 yılında Avustralya'daki Lama Lama aile topluluğuna geri gönderildi.

Çok sayıda ek belge materyali

Hannover Devlet Müzesi'nin etnolojik koleksiyonu aynı zamanda çok sayıda görüntü, ses ve video ortamını içeren bir fotoğraf koleksiyonuna da ev sahipliği yapıyor. 20. yüzyılın ilk yarısında nesnelerin gösterildiği bölgelere ilişkin görsel izlenimler sağlamak amacıyla fotoğraflar toplanıp satın alınıyordu. Bunlar genellikle nesne koleksiyonlarıyla birlikte kabul edilen veya profesyonel satış kanalları aracılığıyla satın alınan bireysel kayıtlar veya küçük serilerdir. Koleksiyonda ayrıca kendi koleksiyonumuzdaki nesnelerin nesne fotoğrafları ve diğer koleksiyonlardaki karşılaştırmalı nesneler de yer alıyor. Son olarak Devlet Müzesi'ndeki geçmiş sergiler fotoğrafik olarak belgelenmektedir.

Etnolojik toplama ve araştırma genellikle defterler, günlükler, yazışmalar, listeler, adres defterleri, el yazmaları ve benzerleri gibi kapsamlı belgeleme materyallerinin yanı sıra muhtemelen edebiyat, arşiv ve kaynak materyal ve haritaların kopyaları ve transkripsiyonlarının yanı sıra film, ses ve müzik gibi kapsamlı dokümantasyon materyalleri de üretir. görüntü malzemesi. Bazı koleksiyonerlerin ve etnologların kişisel araştırma arşivleri Devlet Müzesi'ndeki etnoloji koleksiyonunda saklanmakta ve araştırma süreci ve bilimsel yazıların gelişimi hakkında fikir vermektedir. Lotte Schomerus-Gernböck'ün Madagaskar'daki araştırmalarından elde ettiği arşivlerin yanı sıra 20. yüzyılın sonlarında Kuzey Kamerun'da araştırma yapan Godula Kosack'ın koleksiyon ve araştırma makaleleri de kayda değerdir.