Resim, Kuzey Almanya'nın sanat tarihindeki yüksek konumu uzun zamandır bilinen, meşe ağacı üzerine boyanmış bir panel tablodur; Ancak durumu kötü olduğundan galeride hak ettiği ilgiyi bir türlü göremedi. Eser, On Emir'in pano resmi ortamındaki en eski illüstrasyonu olarak geniş çapta yayımlanmıştır; bugün eksik olan emirler, orijinal olarak eserin katlanan kanatlarında gösterilmiştir. Yeni sanat dünyalarına yönelik hazırlıkların bir parçası olarak Göttingen'de oluşturulan panel kapsamlı bir şekilde restore edildi.

Bazı insanlar nasıl fakirleşti, bazıları nasıl zengin oldu? Çoğu araştırmacı, Yakın Doğu'da Neolitik'ten Kalkolitik'e geçişte önemli bir gelişim adımı görüyor. Neolitik için büyük ölçüde eşitlikçi bir toplum varsayılırken, şeflikler gibi ilk karmaşık toplumlar aşağıdaki Kalkolitik'te tanımlanabilir. Bunlar aynı zamanda ilk durumların da temelini oluşturur.

Ürdün'ün ortasında, Celile Denizi'nden çok da uzak olmayan İsrail'deki Tel Tsaf'ın merkezi yerleşimi, 2012'den bu yana İsrailli ve Alman araştırmacılar tarafından kazılıyor. Ekip bu gelişimin MÖ 5200 ile 4600 yılları arasındaki çok erken bir aşamasını araştırıyor. M.Ö

İlgi odağı, büyük miktarlarda tahılın depolanabileceği bir silo konsantrasyonudur. Komşu evlerdeki insanların yiyebileceğinden çok daha fazlası. Bu, kendi kurallarını oluşturmak için bunu kullanan bir aile grubunun gıdanın tekelleşmesi durumu mudur? Veya neden bütün bir köyün yiyeceği burada toplanıp depolanıyordu?

Mükemmel koruma koşulları aynı zamanda Tel Tsaf'taki araştırmacıların sosyal farklılaşmayla ilgili olduğu anlaşılan bir dizi keşif yapmalarına da olanak tanıyor; örneğin Tel Tsaf'ta elde edilen karmaşık yiyecek ve içeceklerin ortaya çıkışı. alkollü içecek tüketimine dair bugüne kadarki en eski kanıtVeya Etiyopya'ya kadar uzanan ticaret ağları.

Hannover Eyalet Müzesi'nde Aziz Francis'in hayatını tasvir eden altı panel bulunmaktadır. Artık ayrı paneller halinde kesilen ve kavak ağacı üzerine boyanmış olan sahneler, başlangıçta Perugia'daki Fransisken Kilisesi'ndeki büyük bir sunağa aitti. Topluluk dağıldığında, bireysel alanlar yavaş yavaş sanat piyasasına doğru yolunu buldu. Hannover'deki altı panele ek olarak, eski tablonun bileşenleri artık Perugia, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çeşitli koleksiyonlarda ve Hollanda'daki özel koleksiyonlarda bulunmaktadır. Perugia'daki sergi organizatörleriyle yapılan işbirliği sayesinde, çeşitli bileşenlerin hassas bir şekilde incelenmesi yoluyla yeniden tablonun eski kompozisyonuna ilişkin önemli bilgiler elde edildi. Landesgalerie Hannover Dostları'nın desteğiyle resimler 2022'den bu yana dikkatli bir restorasyondan geçiyor.

Orta Çağ'dan kalma iki panel kapsamlı bir restorasyon çalışmasından geçiyor: Bu, gevşemiş boya katmanlarının korunmasını, çok sayıda eski, aşırı kararmış kaplamanın, kir katmanlarının ve rengi değiştirilmiş üst boyamanın kaldırılmasının yanı sıra eski panelin yapısal ve renk entegrasyonunu da içeriyor. eksik alanlar. Meşe ağacı üzerine yapılan tablonun hareket davranışını gözlemlemek amacıyla objelere özel tasarlanmış bir arka ölçü geliştirildi. Fotogrametiğin kullanılmasır Spesifik eğrilik davranışı makro fotoğrafçılık kullanılarak ölçülebilir hale getirildi. Hasarı analiz etmek için önceden çeşitli incelemeler yapıldı: Tüm görüntü alanlarından röntgen ve kızılötesi görüntüler alındı. Malzemeleri belirlemek için mikrokimyasal analiz kullanılır.

Landesmuseum Hannover'in direktörü Katja Lembke, 2004'ten beri Mısır'ın merkezindeki Tuna el-Gebel nekropolündeki projelerden sorumlu. Çölün kıyısındaki mezarlık, kerpiçten ve yerel kabuklu kalkerden yapılmış çeşitli mezar yapılarıyla Doğu ve Batı arasında bir gömü kültürünün eşsiz bir görüntüsünü sunuyor. İlk mezarlar MÖ 300 civarında yapılmıştır. MÖ, ancak çoğu Roma dönemine (MS 1.-3. yüzyıllar) kadar inşa edilmedi. O dönemde külliye de ana ve ara sokakları ile yapısına kavuşmuş, bu nedenle nekropol terimi burada çok uygun.

Başlangıç ​​noktası, 20. yüzyılda kerpiç ve kireçtaşından yapılmış çok katlı binaları gün ışığına çıkaran kazılardı. Ev mezarları olarak da adlandırılan kerpiç binaların çoğu parlak bir şekilde boyanmıştı, ancak duvar resimleri bugün genellikle kötü durumda. Federal Dışişleri Bakanlığı tarafından desteklenen restorasyonlar sayesinde, yaklaşık 2000 yıllık bina, son yıllarda daha iyi duruma getirildi. Alman Araştırma Vakfı'nın desteğiyle 2018'den beri burada yeni kazılar yapılıyor ve 12 mezar yapısının ortaya çıkarıldığı kazılar yapılıyor. Araştırmalar, mimarileri, mobilyaları ve mezarlık olarak kullanımları hakkında yeni bilgiler sağlıyor ve mezarlarda düzenli olarak yapılan kutlamalar hakkında önemli bilgiler sağlıyor.

2 milyonlarca yıl avlanmaya, toplanmaya ve balık tutmaya başladıktan sonra köylü ekonomisi gıdaları hedef almayı, daha fazla insanı beslemeyi ve fazlalıkları kurtarmayı mümkün kıldı. Orta Avrupa'da, Linienbandkeramischen Kultur (LBK) ile Neolitik çok hızlı bir şekilde yayıldı ve 5.500 v. Chr. Alçak dağ silsilesinin kuzey ucuna. Kuzey Avrupa düşük seviyesinin ardından gelen Neolithisierung, 4.200 v. Chr., Ama sonra yüksek dinamiklerle. Bunun nedenleri araştırmada tartışmalı olarak tartışılıyor, ancak son zamanlarda paleogenetik gibi yeni bilim dalları tarafından cevaplandı. Uzun zamandır çözülemez sayılan bir sorun bir kez daha oldukça topikal hale geldi: Ovalarda tahıl tarımı yapan, evcil hayvan ve ev yapımı yapan ve böylece Endüstri Devrimi'ne kadar kırsal yaşamın temelini kim attı?

Bu soru için, merkezi Landesmuseum Hannover'de bulunan Hüde I Dümmer sitesi. Bu ve bununla ilgili bulgular üzerine yeni bakış açılarına dayanarak, erken çiftçilerin ve "yerli" avcı-toplayıcı balıkçıların yüzyıllarca süren bir arada bulunmaları tartışıldı. Ayrıca, bu paralel toplulukların neden bu kadar aniden ortadan kaybolduğu ve büyük ölçüde seramik ve mezar gelenekleri ideolojisi - huni kabı kültürü ile benzer bir şekilde yer değiştirdikleri de soruluyor.

Sömürge bağlamlarından elde edilen etnolojik koleksiyonların kökeni, birkaç yıldır medyanın ilgisinin odak noktası olmuştur. Bu tartışma öncelikle köken topluluklardan gelen taleplerle desteklenmektedir. Sömürge koleksiyonlarının kökenlerini araştırma ve açıklama ihtiyacı Aşağı Saksonya'da erken dönemde fark edildi. PAESE ortak projesi Hannover Devlet Müzesi'nde geliştirildi ve 2018'den 2022'ye kadar Volkswagen Vakfı tarafından finanse edildi.

Proje kapsamında Hannover Devlet Müzesi'ndeki altı Aşağı Saksonya koleksiyonundan seçilmiş eserler, Braunschweig Belediye Müzesiat Göttingen Georg-August Üniversitesi'nin etnolojik koleksiyonu, açık Roma ve Pelizaeus Müzesi Hildesheim, Oldenburg Devlet Doğa ve İnsan Müzesi yanı sıra Ev.-Luth. Hermannsburg Misyonu incelendi. Bu, Hannover, Göttingen ve Oldenburg'daki üniversitelerle yakın işbirliğinin yanı sıra Kamerun, Namibya, PNG, Tanzanya ve Avustralya'dan uzmanlarla işbirliği içinde yapıldı.

Aşağı Saksonya'daki en büyük etnografik koleksiyonlarda yer alan sömürge döneminden kalma varlıkların kökenlerine ilişkin temel araştırmaya ek olarak projenin hedefleri, nesnelerin gelecekte nasıl kullanılacağı hakkında bir diyalog kurmaktı. Bunun önkoşulu mümkün olan en yüksek şeffaflıktır. Bu amaçla, diğer şeylerin yanı sıra, bir Nesne veritabanı inşa edildi ve 2020'de çevrimiçi oldu.

İle birlikte Alman Kültürel Varlık Kayıpları Merkezi 2019 yılında atölye oldu Almanya'daki Etnografik Koleksiyonlarda Ulusötesi Vatandaşlık Araştırmasının Perspektifleri gerçekleştirillen. Uluslararası final konferansı Sömürge Bağlamlarından Koleksiyonlar Üzerine Kaynak Araştırması - İlkeler, Yaklaşımlar, Zorluklar Haziran 2021'de dünyanın her yerinden 300'ün üzerinde katılımcının yer aldığı hibrit bir etkinlik olarak gerçekleşti. Sonuçlar, Aşağı Saksonya'daki Provenance Araştırma Ağı serisinde 2023'te açık erişimle yayınlandı.

Lüneburg'daki St. Michaelis Benediktin manastır kilisesinin eski yüksek sunağı olan Altın Masa, devlet müzesindeki en değerli eserlerden biridir. Altın Masa, 2012'den 2015'e kadar disiplinlerarası bir araştırma projesinin konusu oldu. Gemäldegalerie Berlin, Goethe Üniversitesi Frankfurt am Main'deki Städel İşbirliği Profesörlüğü ve Hildesheim Uygulamalı Bilim ve Sanat Üniversitesi ile işbirliği içinde restoratörler, sanat tarihçileri ve tarihçiler nesneyi temelden incelediler. Bir zamanlar dönüştürülebilir olanın dört büyük kanadı, 2018 yılına kadar sergi koleksiyonundaki halka açık bir atölyede restore edildi. Koruma sorunları çözüldü, daha sonra kaplamalar, kir tabakaları ve eski rötuşlar kaldırıldı ve son olarak yeni rötuşlar uygulandı. Mühendis ve tasarımcılardan oluşan bir ekiple işbirliği içinde bu çalışma için titreşime karşı yalıtımlı bir taban da tasarlandı. Sonuç olarak tablolar, heykeller ve küçük mimari artık orijinal, şaşırtıcı derecede iyi korunmuş renkleriyle ve daha önce hayal bile edilemeyen kalitede sunuluyor.

Uluslararası toplantıya yapılan katkıların yanı sıra araştırma projesinin ayrıntılı belgeleri Sanat Tarihine Düşük Alman Katkıları serisinde yer aldı:

Antje-Fee Köllermann / Christine Unsinn (ed.): Lüneburg'dan Altın Masa. Bilimsel toplantıdan dosyalar, araştırma projesinin sonuçlarının cildi, şurada: Sanat Tarihine Düşük Alman Katkıları NF 5/6, 2020/2021

Eliza Reichel: Lüneburg Altın Masasının araştırılması ve restorasyonu: Altın Masa projeleri, şurada: Journal for Art Technology and Conservation 33, 2020, s. 205–216

Kerstin Binzer ve Ewa Kruppa: Altın Masa'daki resimlerdeki kaplamalar ve bunların kaldırılması, şurada: Journal for Art Technology and Conservation 33, 2020, s. 217–225

Gabriele Schwartz: Altın Masa heykellerinin restorasyonu üzerine, içinde: Journal for Art Technology and Conservation 33, 2020, s. 241–252

KENOM, ülkeler ve koleksiyon türleri arasında bir "sanal para dolabı" geliştirmekle ilgilidir. Antik çağlardan, Orta Çağ'dan ve modern zamanlardan kalma madeni paralar, madalyalar, kağıt paralar ve buluntu madeni paralar burada kaydedilecek ve erişilebilir hale getirilecek. Projenin amacı, bilimsel olarak hazırlanmış madeni para varlıklarının dijital varlığını önemli ölçüde artırmak ve uygun araçları sağlayarak çok sayıda başka varlığın uzun vadeli gelişimini sağlamaktır. Schleswig-Holstein, Aşağı Saksonya ve Thüringen'deki koleksiyonların büyük ölçekli, sınır ötesi ağ oluşturmasının yanı sıra farklı koleksiyon türlerinin entegrasyonu, geniş bir yeniden kullanılabilirlik yelpazesi sağlamayı amaçlamaktadır. Proje, eğitimli nümismatist olmayan küçük kurumların bile envanter bilgilerini yeni geliştirilen platform üzerinden çevrimiçi olarak makul bir çabayla sunabilmesini sağlayacak bir altyapı geliştirmeyi ve tutarlı bir iş akışı tanımlamayı amaçlıyor.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, çoğu eyaletin başkenti Hannover'den ödünç alınan yaklaşık 60 tablo, devlet galerisinin raflarında yerini aldı. Bunlara, Friedrichstrasse 4'teki eski belediye maaş bürosunun çelik odasında el konuldu ve Ekim 1943'te aşırı sıcaklık nedeniyle orada yakıldı. Çoğunluğu 1945'ten sonra savaş kayıpları olarak envanterlerden silinmiş ve bu nedenle bilimsel olarak işlenememiştir. Kunstfreunde Hannover tarafından finanse edilen bir araştırma projesinin parçası olarak, bazı eserlerin kökeni orijinal sahiplerine kadar takip edildi ve Devlet Galerisi'nin restorasyon departmanı tarafından güvence altına alındı; seçilen parçalar için daha kapsamlı restorasyon konseptleri uygulandı.

Hannover Devlet Müzesi'nin bakır gravür dolabı, 15. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar Avrupa el çizimlerini ve baskılarını muhafaza ediyor. 1979 yılında daha önce August Kestner Müzesi tarafından bakıma alınan devlet eserleri ve şehirden gelen grafik eserler evimizin bakımına verildi. Biraz sonra Hannover Sanatçılar Birliği koleksiyonundan eski ustaların yer aldığı üçüncü bir kompleks eklendi. O zamandan bu yana, kamu mülkiyetindeki tüm eski grafik eserler Hannover Devlet Müzesi'nde bir araya getirildi. 2012'den 2015'e kadar bir araştırma ve envanter projesi kapsamında bakır oyma dolabının tüm mevcutları bilimsel standartlara göre kayıt altına alındı ​​ve ilk kez tüm çizimler fotoğrafik olarak belgelendi. Sonuçlar müzenin kurum içi veritabanında saklanıyor ve sırasıyla Aşağı Saksonya Kültürel Miras portalı aracılığıyla yayınlanacak.

1424'ten kalma Göttingen Çıplak Ayaklı Retable, 19. yüzyılda yıkılan Göttingen Fransisken Manastırı kilisesinin yüksek sunağı için yaratıldı. Bugün sunak parçası, Hannover Devlet Müzesi'ndeki ortaçağ sanatı koleksiyonunun ana eserlerinden biridir. 1999'dan 2005'e kadar yürütülen bir restorasyon ve araştırma projesi, yeniden tabloyu orijinal şekline ve çok yönlülüğüne kavuşturdu ve onu kapsamlı bir şekilde bilimsel olarak erişilebilir hale getirdi. Araştırma ve restorasyon projesinin sonuçları uluslararası bir toplantıda sunuldu ve Düşük Almanların Sanat Tarihine Katkıları serisinde yayınlandı:

Cornelia Aman/Babette Hartwieg (ed.): 1424'ten Göttingen Yalınayak Retable. Bilimsel toplantıdan dosyalar, restorasyon ve araştırma projesinin sonuçlarının hacmi, şurada: Sanat Tarihine Düşük Alman Katkıları NF 1, 2015