The National Museum Hannover pojawiła się jako „Hannoversches Muzeum Sztuki i Nauki” od korzeni klasy średniej: Opcja „Natural History Society w Hanowerze,” the „Historical Society Dolnej Saksonii” i „Stowarzyszenia na rzecz Kolekcji Sztuki Publicznej” miał 1852 postanowili połączyć swoje zbiory. 1856 następnie pozostawiono do przedstawienia nowego muzeum w Sophienstraße 2, dom dzisiejszych artystów, aż 1902 Muzeum Prowincji otrzymał nową lokalizację na Maschpark.

Budynek od początku był wielowydziałowy, nowy budynek umożliwił podzielenie go na trzy działy: z jednej strony historyczny ze zbiorami archeologicznymi, z dziejów Hanoweru, kolekcją monet i eksponatów etnograficznych oraz część poświęcona historii naturalnej i wreszcie część plastyczna. Swoją nazwą „Muzeum Sztuki i Nauki” w chwili powstania znacznie wyprzedziło starsze królewskie izby sztuki i osobliwości, a dziś wydaje się wręcz przyszłościowe. Dla Wilhelma Leibniza, wielkiego myśliciela stulecia oświecenia, muzea były „teatrami natury i sztuki”, przestrzeniami, w których spotykają się sztuka i nauka.

Nowa koncepcja, sukcesywnie wdrażana od 2013, opiera się na historii muzeum z trzema działami i architekturze domu jako obrazu świata. Na przykład na parterze można teraz znaleźć »NaturWelten« jako łącznik pomiędzy dotychczasowymi obszarami wiwarium i historią naturalną. Na pierwszym piętrze można doświadczyć wyjątkowej kombinacji archeologii i etnologii, starych i nowych światów w »MenschenWelten«. Przede wszystkim KunstWelten pływa po obrazach i rzeźbach od średniowiecza po 20. Wieku.